Millet İttifakı, Altılı Masa toplantılarını bir yıl sürdürdü ve sonunda ortak cumhurbaşkanı adayını açıkladı: Kemal Kılıçdaroğlu. Cumhur ittifakı da AKP, MHP, arada bir BBP’nin de isminin dillendirilmesiyle üç olan parti sayısını, yeni katılımlarla artırma hamlesini yaptı. 

Millet İttifakı’nın partilerinin seçmen tabanı birbirlerine göre farklı, Cumhur İttifakı’nın da öyle. CHP, DP, Saadet Partisi, Deva, Gelecek ve İYİ Parti’nin tabanlarından söz ediyorum. Partiler kendi üye ve seçmen tabanını bir arada tutabilmek için, diğer partilerle olan sınırlarını iyice tanımlamak durumundalar. Partilerin tabanlarının bir bölümünün diğer partilere karşı tavırlı olduğu biliniyor, bu doğal bir davranış. Parti liderinin veya yönetimin tüm farklılıkları ve benzerlikleri dikkate alarak siyaset geliştirmeleri gerekiyor. 

2022 Şubat’ında Altılı Masa görüşmesi ile başlayan beraberlik girişimi, bir yılda yapılan 12 toplantı sonucunda bir noktaya ulaştı. Kuşkusuz 2018 cumhurbaşkanı seçiminde CHP, İYİ ve Saadet Partilerinin Millet İttifakı kurmasının ve Muharrem İnce’yi desteklemelerinin bu gelişmeye olumlu katkısı oldu. CHP’nin İYİ Parti’ye grup kurması için 15 milletvekili vererek seçime girememe riskini ortadan kaldırmasının da faydası olmuştur. Bir yıllık süre içinde yapılan açıklamalar, parti yönetimlerinin ihtisas konularında çözüm üretme çabaları parti tabanlarında sükûnet ve hoşgörü yarattı. Şimdi sıra, bu altı partinin seçim meydanlarında yan yana gelmesinde.

Millet ve Cumhur İttifakı seçimde yalnız değil. Seçime katılacak parti sayısı 36 olarak ilan edildi. İttifak dışı partilerin bir kısmı iki güçlü ittifakın birinden davet beklerken bir kısmı da açık mesaj yollayarak dikkat çekmeye çalışıyor.

İttifaklar dışındaki partilerin tabii ki kendilerine göre hedef kitlesi var. CHP, MHP ve İYİ Parti’den ayrılanlar öncelikle bu partilerin mevcut kazanılmış oylarından pay almaya çalışıyor. Bazı partiler de yeni seçmenin, yani gençlerin peşinde. Partilerin seçim stratejileri, taktikleri, propagandaları da bu yönde geliştiriliyor.

Peki, bu kadar parti, şu kadar ittifak ve olası ittifak senaryolar nasıl hesaplanacak? 

Bu hesabı, veri değerlendirme analizi konusunda uzman ve bu konuda 508 rapor yayınlayan Mehmet Günal Ölçer yaptı ve sahibi olduğu Polimetre.com’un sitesinde yayınladı. Bu raporun numarası da 509.

"Muhalefet Partilerinin Milletvekili Seçimine Ortak Listeyle" katılmasının önemine dikkat çeken M.G.Ölçer,  geniş bir muhalefet blokunun olası başarısı ve Cumhur İttifakı’nın vazgeçilemez yenilgisi hesaplarda net olarak görülüyor.

Her seçim bölgesinde Cumhur İttifakı’nın çıkartabileceği maksimum ve minimum milletvekili sayıları raporun içinde yer alıyor. Millet İttifakı’nın oyları ise katılımcı partilerin sayısı öngörülen senaryolara göre hesaplanıyor. Burada çıkarılan milletvekili sayıları da listeleniyor. Bu işin “kolay” tarafı. İttifaktaki partilerin aday liste sıralamasında mutabakata varılmasının sağlanması ise bu işin zor tarafı.

Raporun ilginç vurgusunu şöyle anlıyorum: “Partilerin oy oranları aynı olmasına karşın, muhalefetin "Ortak Liste" tercihlerine göre Cumhur İttifakının çıkartabileceği milletvekili sayısı 206 - 289 arasında değişmektedir”.

Toplam 600 milletvekili seçileceğine göre, Cumhur İttifakı meclis çoğunluğunu yitiriyor, Erdoğan da sanki öyle gibi.

Yine de okurlarımız, eğer diliyorlarsa, raporun tamamını okuyup değerlendirme yapabilirler.

Raporun tarihi 15 Mart 2023. Bu demektir ki, seçim sabahına kadar daha iki ay var ve herkesin çok çalışması gerek.

Bilinmesi gereken bir konu daha var; Kahramanmaraş depremi 13 milyon kişiyi etkiledi, 3 milyona yakın depremzede bölgeyi terk etti. Sandık seçmen listelerinde bu değişiklik nasıl yansıyacak ve askıdaki Orta doğu kökenli seçmenler nerede, nasıl, kimin için oy kullanacak.

Seçimi kazanmak için Millet ittifakı öngördüğü oydan en az dört milyon oy daha fazla almalı.

Benden söylemesi…