Selda Kartal
Tüm Makaleleri
Sedat Peker Hukuk Devleti
Bu hafta, duygularım alınmış gibi hissediyorum. Ne acı ne tatlı dökecek bir konserve bulamadım sayfanın ortasına. Hani bana bıraksalar, “Köşe yazarımız duygularını kaybetmiştir, bulanın mail adresimiz...
Bu hayatta en çok anneme kızgınım…
Bu hayatta en çok anneme kızgınım. Babama kızacak kadar zamanım olmadı çünkü. Yaşasaydı nasıl olurduk, ne hissederdim bilmiyorum. Bu hayatta en çok anneme kızgınım. Babam yaşasaydı nerede ve nasıl bir...
Bir taraf sorgusuz inanmaya hazır, diğer taraf zaafların hepsine hakim
Daha 12 yaşında var ya da yokum. O dönemler Kırşehir’de yengemde kalıyorum. Neden yengemde olduğumun sebebini yazarsam tüm toplumun gelmiş ve geçmişine gitmem ve sövmem gerekeceği için sadece yaşadığı...
Teslim olmayacağız
İnsan dediğin tuhaf bir varlık efendim. Neremizden tutsak çatlaklarımızdan lağım suları akıyor adeta.
Safiye Yaşa… Rojin Kabaiş… Ahmet Minguzzi… Ciğerim yanıyor!
Okuyanların yine daldan dala atladığımı düşüneceği fakat her konunun birbirinden çirkin bir o kadar önemli ve unutulmaması gerektiğine inandığım için kısa da olsa paylaşacağız bize düşen beyaz sayfanı...
Şimdi soru sorma sırası bizde: Hakan Tosuna Ne Oldu?
‘Mutsuzluktan söz etmek istiyorum Dikey ve yatay mutsuzluktan Mükemmel mutsuzluğundan insan soyunun Sevgim acıyor’
Labirent
Altı gün boyunca iple çektiğimiz hafta sonunun bitişine hoşça kal deyip, yeni haftanın hızlı başlangıcına merhaba diyerek başlayayım saçmalıklardan derleme yapacağım yeni köşeme.
İzmir’de ‘iz’ bırakan bir hikaye!
Ufak bir başlık hırsızlığı ile başladım bu haftaki köşe yazıma.
Hala umut etmeye devam ediyorum
‘Eylül toparlandı gitti işte ekim filan da gider bu gidişle. Tarihe gömülen koca koca atlar tarihe gömülür o kadar’ diyor sevgili Turgut Uyar.
Atı alan Üsküdar'ı ha geçti ha geçecek
Bu cümleyi hatırlarsınız elbette ama ufak bir hatırlatma olsun. Yine kaybedilip kaybedilmediğinden emin olmadığımız bir seçim sonunda bir devlet büyüğümüz bu cümleyi kurmuştu.
Pazar filesine takılan hayatlar
Bunca zamandır köşeyi yazıp başlık kısmını hep sevgili müdürüm Özlem’e bıraktım. İlk defa yazıdan önce başlığından çıktım yola. Bakalım yolun sonu nereye varacak...
