Murat Şahin
Tüm Makaleleri
Yandı gülüm keten helva…
Ortaokul yılları… Mıstık, Ali ben okula yetişmeye çalışıyoruz. İlk ders Tarih. Ben biraz hızlı yürüyorum, ikili arkamdan koşturuyor. O zamanlar Altay Spor Kulübü’nün seçmelerine hazırlanıyorum; beni t...
İnsan büyüdükçe yalnızlaşıyor
Pazar sabahı kardeşimle çok erken saatte kalktık. Televizyonu açtık. TRT 1’de “Çizgi Film Kuşağı” vardı. Kısa bir süre sonra kendimizi kahvaltı sofrasında bulmuştuk.
Çocukluğumuzun oyun bahçesi
Seksenlerin sonu… Kardeşimle birlikte babamın işten gelmesini bekliyoruz. Yarın cumartesi; hafta sonu planları cuma akşam yemeğinde konuşulur.
Mahallenin en güzel kitapçısı
Mahalle maçı yeni bitmişti. Ahmet ile okul bahçesinde maç yapmak için sözleştik. Yazı tura attık ben kazandım. ‘Maç beşte devre onda biter. Kaybeden takım leblebi tozunu alır,’ dedim.
Bir ruhtan diğerine köprü kurmak
Karmakarışık duygular içindeyim. Dışarıda bardaktan boşanırcasına yağan yağmurla içimdeki kasvet birbirine karışıyor.
Hüzün geldi başköşeye kuruldu
Kitaplıkların insana yaptığı oyun başkadır. Uzun zamandır elimi sürmediğim rafların önünde duruyordum ki, şiir bölümünde ters dönmüş iki kitap gözüme çarptı.
Günaydın kuzucuklar, artık uyanma vakti…
Babası, tiyatronun efsane isimlerinden tuluat ustası “Komik-i Şehir” Naşit Bey…
Tanrı sonsuzluğu, ben de zamanı yarattım
Eskiden birbirimize saati sorardık. Teknoloji bizleri sadece eve kapatarak yalnızlaştırmadı, iletişim kurma becerilerimizi de elimizden aldı.
Seni gidi vurdumduymaz
Okul hayatımın en önemli anları sadece derslerde öğrendiklerim değildi.
Hüzünlü bir yıkılış hikâyesi
İnsan yaşadığı şehir gibidir. Herkes sevdasını çocukluğunun, ergenliğinin geçtiği şehre göre yaşar. İzleri orada durur.
Burnunu koluna silen veletler
Yeniden merhaba,
