Ege'nin birbirinden lezzetli otları damakta eşsiz bir tat bırakıyor. Kimisi haşlanıp salata olarak sofralara geliyor, kimisi zeytinyağında kavrularak yemeklere dönüşüyor, kimisi de et yemeklerine eşlik ederek şifa niyetine tüketiliyor. Dar sokaklı köy pazarlarında sepetlere doldurulan bu otlar, aslında Ege’nin doğayla kurduğu derin bağın da bir simgesi olarak da dikkat çekiyor.
İşte sadece Ege bölgesinde yetişen 10 ot:
Deniz börülcesi: Deniz kıyısına yakın yerlerde yetişen bir bitkidir. Tuzludur, ekşidir. Yemeği de salatası da yapılır. Çok oturgaçlı götürgeç gibidir.
Şevketi bostan: Bostanotu, şevketotu, mübarekdikeni, akkız adıyla da bilinen, papatyagillerden dikenli bir ottur. Kemikli kuzu etiyle de yapılır, kaynatılıp salatası da hazırlanır.
Turpotu: Beyaz çiçek açar, haşlandığında yapılan salatası misler gibi olur.
Cibes otu: Salatası ve yemeği yapılır. Turpgiller familyasındandır. Lahana ve karnabaharın kesilip toplanma işleminden sonra toprakta kalan köklerinden büyür.
Hardal otu: Tatlı hardal ya da ak hardal olarak da bilinir. Turp otuna göre daha ince yapılı ve sarı çiçekli olur. Kendisiyle hem salata hem de yumurtalı kavurması yapılır.
Arapsaçı: Yabani rezene ve sıralık olarak da bilinen arapsaçı otu, ısırgangillerden bir bitkidir.
Dağlama:Koyungözü ya da alagömeç olarak da bilinir. Tek yıllık otsu bitkiler kategorisindedir. Börek ve gözlemelerde kullanılır.
Eşek dikeni:Yol kenarlarında bolca bulunan hatta dikenimsi yapısıyla hiç yenilmeyecek gibi bir his uyandıran bitkidir.
Stifno: Halk arasında istifno, bambul, bambıl, köpek üzümü ya da it üzümü olarak da bilinir. Biber ya da börülceyle pişirilince güzel bir tadı olur.
Kazayağı:Gazyak, karakazıyak ya da gazayağı olarak da bilinir ve maydanoza benzeyen bir bitkidir. Turşusu da salatası da böreği de yemeği de yapılır.
