İnsan hakları dediğimiz zaman ilk düşündüğümüz ve akla gelende şey
yaşam hakkı , eşitlik hakkı , özgür güvenlik hakkı, eğitim hakkı ve ifade
özgürlüğü bunlar başlıca temel haklarımız .
İnsan hakları, kişinin insan olduğu için sahip olduğu haktır.
Doğuştan kazanılır,
Evrenseldir,
Dokunulmaz,
Devredilmez ve vazgeçilmez haklardır.
Birey dünyanın her yerinden insan haklarından faydalanabilir.
Bu evrensel haklarımız , milliyet, cinsiyet, etnik köken , renk , din, dil ve
herhangi makam statüye bakılmaksızın özgür ve yargılanamaz.
Her ne kadar bunlar zaman zaman göz ardı edilse de unutulsa da kimse
kimseden daha üstün değildir .
Farklılarımız var.
Din gibi , dil gibi , yaşam tarzı gibi bunlar bizi üstün kılmaz farklı kılar
sadece …
Çünkü her birimizin hak ve özgürlük bildiresi aynıdır.
Elbette biz doğduğumuz , büyüdüğümüz yeri belirleyemiyoruz.
Fakat eşitiz.. Başta ne demiştik doğuştan kazanılır.
Bunların her birine yaşadığımız coğrafya gereğince uyum sağladığımız
söylenemez .
İfade özgürlüğü dediğimizde bile hala daha günümüzde karşı karşıya
geldiğimiz noktalar bu hakları sorgulatıyor..
Eğitim de , yaşamda da , hakta da , hukukta da…
Üzgünüm ama bunlar yüzleşmemiz gereken durumlar.
Değişebilir , gelişebilir ve hayata geçirilebilir.
Herkesin üstünlük peşinde koştuğu, aslında bize insanca yaşam gerek
demeyi henüz daha bu ayrımı bile yapamadığı bir toplumda yaşıyoruz.
Ne demişti şair ;
Beni hor görme kardeşim
Sen altınsın, ben tunç muyum?
Aynı vardan var olmuşuz
Sen gümüşsün, ben sac mıyım?