Ufuk Çakır
Suriye’de 15 Mart 2011’de başlayan ve hala devam eden iç savaş sonucunda kaçan mülteci sayısı her geçen gün artıyor. Devletin sunduğu barınma, eğitim gibi imkanlardan yararlanan mülteciler dışında, sokakta yaşamını devam ettirmek zorunda kalan çok sayıda mülteci bulunuyor.
Kaçak yollarla Türkiye’ye girerek Adana’da bir süre kaldıktan sonra İstanbul’a gelen ve burada toplanan yardımlarla araba alan mülteci aile göçebe hayat yaşıyor. Bir süre Kocaeli’de yaşayan, çevredeki insanların getirdiği yiyeceklerle yaşamını sürdürmeye çalışan aile daha sonra İzmir’e geliyor. İzmir’in Bornova ilçesinde bulunan Aşık Veysel Rekreasyon Alanı’nda iki aydır yaşamakta olan altı çocuklu ailenin babası Muhammed M. ile yaşadıkları sorunlar üzerine bir röportaj gerçekleştirdik.
“ŞİKAYET GELENE KADAR BURADAYIZ”
Ülkesinden kaçan Türkmen mülteci aile yardımlar sayesinde aldıkları arabada kalıyorlar. İstanbul’da kendilerine daha çok kişinin yardımcı olduğunu dile getiren altı çocuk babası Muhammet M. “Etraftaki insanlar polise şikayet edene kadar burada kalacağız. Polis bize “burada kalamazsınız” diyince tepki verecek, karara karşı çıkacak durumumuz olmuyor. Mecburen etraftaki insanların yardımı ile arabamıza yakıt alarak gidebildiğimiz yere kadar gidiyoruz” dedi.
“PATLAMA KORKUSU OLMADAN BİR HAYAT YAŞIYORUZ”
Suriye’de beş yıl boyunca ölüm korkusu ile burun buruna yaşayan aile, Türkiye’de kalacak bir yerleri olmamasına rağmen durumlarından memnun olduğunu söylüyor. Muhammed M.’nin küçük oğlu okuldayken gerçekleşen bir patlama sonucu elinin üzerine gelen taş sebebiyle elini kaybediyor. Böyle kötü olaylarla çok sık karşılaştıklarını söyleyen Muhammed M., “Çocuklar yaşadıkları olaylardan sonra burada ölüm korkusu olmadan rahatlıkla oyun oynayabildikleri için mutlular. Kalacak yerimiz olmasa da hayattayız. Orada kalsak belki bugün yaşamıyorduk” diye konuştu.
“BİZE KİMSE İŞ VERMİYOR”
İzmir’de geçirdiği iki ay boyunca iş bulamadığından şikayetçi olan Muhammet M., “Çevrede bulunan işyerlerine çalışmak istediğimi söylüyorum. Fakat hiç biri beni işe almıyor. Durum böyle olunca elimden hiç birşey gelmiyor. Mültecilere karşı oluşan bakış açısı kötü olduğu için kimse işe almak istemiyor. Maddi olarak hiç bir gelire sahip olmadığımız için etraftan gelen yardımlarla, çocukların ışıklarda sattığı peçetelerden gelen paralarla yaşamaya çalışıyoruz. Çocuklar etraftaki dükkanlarda karınlarını doyurup geliyorlar. İzmir’de yardımcı olan aileler daha az. Burada yeterince yardım gelmediği için bazen aç kalıyoruz” diye düşüncelerini ifade etti.
“TEK İSTEĞİMİZ KARINLARIMIZI DOYURABİLMEK”
Suriye’de yaşadıkları zorluklardan sonra ülkemizde bulundukları durumdan memnun olduğunu belirten Muhammed M. “Burada bomba patlama korkusu olmadan bir hayat yaşıyoruz. Hayatta kalabilme savaşını vermeden yaşadığımız için mutluyuz. Yeni bir hayata başlamak bizim için imkansız gözüküyor. Çocuklarımız parkta rahatlıkla oynayabiliyorlar. Biz şimdi onları bir eve kapatıp yaşamalarını istemiyoruz. Yaz aylarında dışarda kalmak bizim için bir sorun değil. Şimdilik tek isteğimiz karınlarımızı doyurabilmek. Para kazanamadığımız için yiyecek ekmek bulamadığımız günler oluyor” dedi.
