İktidar mutsuz
Muhalefet mutsuz
Seçmen mutsuz
Sanayici mutsuz
Tarım üreticileri mutsuz
Hayvancılık yapan esnaf mutsuz
Köylü mutsuz
Kasabalı mutsuz
Şehirli mutsuz
Küçük esnaf mutsuz
Sanatçılar mutsuz
Sanatkârlar mutsuz
Akademisyenler mutsuz
Memurlar mutsuz
Öğrenciler mutsuz
Gençler mutsuz
Kadınlar mutsuz
Erkekler mutsuz
Gençler mutsuz
Çocuklar bunca mutsuzluktan mutsuz.
Mutsuz olan insanlar neden mutlulukları için birlikte hareket etmezler?
Mutsuzluktan mutluluk çıkar mı?
Çıkar!
Nasıl çıkar?
Bu kadar insanların içinde şüphesiz ortak mutsuzluk oluşumu ortaya çıkar.
Ortak nokta: Mutsuz olanların insan olması. İnsanlar çalışma yaşamları, sosyal yaşamları içinde örgütlendikleri STK’lar, meslek örgütleri, sendikalar… üzerinden ortak mutsuzluklarını birlikte çözerek, mutluluğa dönüştürebilirler.
Özne: İnsan olma, insan kalma, insanca yaşama sorumluluğudur.
Siyasiler devlet ahlakı sorumluluğu, akademisyenler mesleki ahlak sorumluluğu, işçiler iş ahlakı sorumluluğu, memurlar görev sorumluluğu, üreticiler üretim sorumluluğu olarak ortak sorunlarına ortak çözüm için bir araya gelmeliler.
İnsan olarak kalmak isteyenler dil, din, mezhep, ulus, renk, milliyet, cinsiyet… farkı gözetmeden ortak sorunlarına ortak çözüm için farklılıklarına hoşgörü göstererek birleşmeli, bütünleşmeli vatandaş olarak ülke değerlerine, canlı olarak insani değerlerine sahip çıkmalıdır.
Sadece, insanlıktan çıkmış yaratıklar kendilerini mutlu etmek için insanları, dil, din, ulus, cinsiyet… olarak ayrıştırıp bu düşmanlaşma üzerinden kendilerine mutluluk inşa ederler. İnsan, içinde bulunduğu gezegenin doğası ve kendi doğallığı ile mutlu olur.
Hadi hayırlısı…
