Çocukların akranlarıyla beraber olmaları, sosyalleşmeleri onlar için en iyi eğitimdir.
John Dewey; “Eğitim, hayata hazırlık değildir, hayat eğitimin kendisidir” der. Ivan İlyiç ise; “Okulsuz Toplum” kitabında ısrarla “okulun tek eğitim yeri” olmadığının altını çizerek eğitimin okullara sıkıştırılamayacağını belirtir.
Yani evlerimiz, ailemiz, arkadaşlarımız, sohbetlerimiz, kavgalarımız da eğitimin kendisidir.
Böylesine bir dönemde ebeveynler de çocuklarıyla ilişkilerini, iletişimlerini yeniden kurgulamalıdır. Sizler için kesin formülümüz yok. Çünkü deneyimler farklıdır, çocuklar farklıdır. Bu sebeple, evde eğitim sürecini inşa etmek de sizlerin elindedir.
Guardian’da yayınlanan Donna Ferguson’ın yazısını sizlerle paylaşıyoruz:
Evde eğitime ek olarak, evden çalışma süreci de başladı. Evde çalışma çok dikkat dağıtıcı ve zaman alıcı olabiliyor. Aile danışmanı Deborah Parker ebeveynlerin evden çalışma saatlerini makul sürelerde tutmaları gerektiğini ifade ediyor ve ekliyor:
“İş öncelik haline gelmeye başladığında, çocuklar kendilerini gözardı edilmiş ve değersiz hisseder. Bu duygular olumsuz davranışlara ve ‘yaramazlıklara’ neden olabilir ve bunlar da sizler için çok yorucu olabilir”
ENGELLENMEKTEN ETKİLENİYORLAR
Parker’ın önerisi ise; ailelerin nöbetleşe bir şekilde çocuklarıyla ilgilenmeleri ve onlarla sohbet etmek, endişelerini dinlemek için zaman ayırmaları yönünde. Çocuklar ne kadar duyarsız, evdeki hallerinden memnun görünseler de duyduklarından ve engellenmekten fazlasıyla etkileniyorlar.
Whole Child Therapy klinik müdürü Nerys Hughes, çocuklar için belli rutinler yaratmanın önemli olduğunu belirtiyor. Fakat ebeveynlerin öğretmen rolüne soyunmamaları gerektiğini de ekliyor. “Unutmayın , stress hormonları, bireyleri viral enfeksiyon riskine karşı daha savunmasız hale getirebilir. Şu anda ilk işiniz çocuğunuzun fiziksel ve zihinsel sağlığını korumaktır”
Yeterince ödev yapmıyor diye endişelenmek yerine, ebeveynler bu zorunlu arayı çocukların kendilerinin karar verdiği, bireyselleşmiş eğitim için bir fırsat olarak değerlendirmeliler. Hughes’un bu konuda tavsiyesi ise şöyle:
“Çocuğa, bu zamanda öğrenebileceği, yapabileceği ve deneyimleyebileceği farklı her şeyi yazmasını söylerim. Sonra her sabah bu yazdıklarından bir plan yapmasını isterim”
Çocuklara ve ergenlere “her istediklerini yapabilecekleri” günler de verilmeli, tabii ki bu sadece sosyal izolasyon günlerine özel olmamalı. Çünkü böyle zamanlarda doğru yönlendirmeler ile yeni yetenekler kazanabilirler. Drummond “onlara şanslı olduklarını çünkü çok az sayıda insanın böyle bir olanağa sahip olduğunu ve bunu nasıl değerlendireceklerini” sormanızı tavsiye ediyor.
Hughes çocukların okula dair özleyecekleri 3 şeyden bahsediyor: Rutinler, topluluk ile iletişim kurma olanakları ve bir şeyleri başarmak… Bu özlemlerini gidermek için adımlar atmalıyız, Dewey’den alıntıladığımız gibi “Hayat bir eğitimidir”
Peki nasıl? Çocukların ev işlerinde, yemek hazırlamada yardım etmelerini sağlayarak onların üretken hissetmelerini sağlayabilirsiniz. “Başarının program merkezli olması önemli değildir. Çay yapmak, bir tabağa makarna koyması veya birileri için resim çizmesi de öğretici olabilir”
‘SOR, SÖYLEME’
Ergenlik terapisti Drummond özellikle ergenler konusunda uyarıyor: “Uzun vadeli çıktılarını hesaplayamadığımız bir deney içerisine hapsolmuş durumdalar. Bu yüzden risk almak isteyebilirler, bugünlerde neler yapmamız gerektiğini, nelere dikkat etmemiz gerektiğini onlara açıklamamızda fayda var”
Ergenlerle iletişim kurmada en temel kurallardan biri şudur: Sor, söyleme! Onlara neden sosyal izolasyonda olduğumuzu ve arkadaşlarıyla görüştüğü takdirde nasıl sonuçların olabileceğini sorabilirsiniz. Evden sıvışmaya çalıştıklarında ise; bunu bir drama çevirmeyin. Bunun yerine aynı şeyi neden yapmamaları konusunu konuşarak hatırlatın.
Ne olursa olsun, telefonlarına, bilgisayarlarına el koymayın. Şu durumda daha fazla izole olmamalılar. Hepimiz biliyoruz ki izolasyonun zihinsel sağlığa büyük bir etkisi var, özellikle ergenler için… Dışarı çıkarak diğer insanları tehlikeye atmak yerine, onları arkadaşlarıyla sanal olarak iletişim kurmaları konusunda teşvik etmeniz çözüme yönelik daha iyi bir eylem olacaktır.
Parker çocukların dünyada yaşananlar konusunda haberdar olmalarının önemli olduğunu belirtiyor ve ekliyor “Çocuklar aniden verilen ölüm haberleri yerine, neler yaşandığını bilmeyi tercih ederler”
Bu süreç hem ebeveynler hem çocuklar için çok zor. Bunu kolaylaştırma konusunda ise sorumluluk büyük oranda ebeveynlere düşüyor. Bu süreç bazı alışkanlıkların kazanılmasında/değiştirilmesinde, aile içi iletişimin geliştirilmesi konularında büyük olanaklar barındırıyor.
ÇEVİRİ: BATUR KILIÇ
Bonus:
Eğitimpedia’nın yayınladığı 100 eğitici youtube kanalını sizlerle paylaşıyorum. Sanat, bilim ve dersler ile ilgili farklı içeriklerde kanalları bulabilirsiniz.
https://www.egitimpedia.com/cocuklariniza-izletebileceginiz-100-egitici-youtube-kanali-1/
