Bugün 3 Aralık Dünya Engelliler Günü… İçinizden ne geliyorsa onu yapın her şey sizin elinizde aklınızdan neler geçiyorsa her şeyi yapabilirsiniz tabii isterseniz

Bir engelliye sokakları verebilirsiniz örneğin boş bir mesajla evet bu kadar kolay bir engelliye sokakları vermek.

Pek çoğumuzun sıradan  bir iş gibi yaptığı tek başına sokağa çıkma eylemi bir çok engelli için büyük bir ıstırap hatta kimileri için bu imkansız
Sokakta yürümek sinema tiyatro,konser salonlarına gitmek oldukça güç.

Bu güçlüğün nedeni yada nedenleri  nelerdir sizce bir düşünün lütfen bu güçlüğün 2 nedeni var bence  İlk neden elbette kentlerimizin fiziki koşullarının engellilerin yaşamasına pek uygun olmaması ve bundan daha önemli bir diğer sebepse sizin bizim herkesin bakış açısı acıma duygumuz ve özensizliğimiz  tartışırken kullandığımız  kimi sözcükler farkında olmadan onları kırabiliyor.Ve bu kırgınlık onların içlerine kapanmalarına neden oluyor. Onlar için bir şey yapmak istiyorsak lütfen sözcüklerimizi daha özenli seçelim tartışırken bile. Aslına bakarsanız bu sadece engelliler için değil tüm insanlar için geçerli ne dersiniz
30 saniye engelli olduğumuzu varsayalım tekerlekli sandalye kullandığımızı zor yürüdüğümüzü beyaz bastonlu ,sağır yada dilsiz  vs vs olduğumuzu varsayalım.30 saniye sonunda açılsın göz kapaklarımız yürüyebiliyorsak  koşalım görebiliyorsak güzel bir manzaraya bakalım konuşabiliyorsak şarkı söyleyelim avaz avaz duyabiliyorsak güzel bir şarkı dinleyelim ve  onlara gülümseyelim acımak yerine gördüğümüz her yerde durakta pazarda…  aramızda olmalarından mutluluk duyduğumuzu hissettirmemiz Çünkü onlar bunu fazlasıyla hak ediyorlar “Her şeye rağmen hayat güzeldir” demek belki de en çok onlara yakışıyor.
Evet “her şeye rağmen hayat güzeldir” diyor onlar Bilgisayar pencerelerinden dünyaya açılıyorlar küçücük bilgisayar ekranlarını kocaman geniş yürekleriyle birleştirip dünyayı kucaklıyorlar


Bugün bir milad olsun her şey için hadi dünyayı dolaşan engelli arkadaşlarımıza şimdi de  sokakları sokaklarını  verelim sonra da çıkıp sokağa  şehrimizdeki semtimizdeki bir merkeze gönüllü olalım.Gönüllü olmak için çevremizde yakınlarımızda yada kendimiz de böyle bir durumun olması mı gereklidir acaba bir düşünün

Böyle olmamalı bence toplumdaki herkes birbirinin yakını değil mi eğer öyleyse ki bana kalırsa öyle başımıza bir durum gelmeden de benzer derneklere gönüllü olmalı insan hem  işe yaradığını hissetmek  hem  biraz daha huzurlu olabilmek için

Yukarda söylediklerimden daha önemli ve geçerli bir nedenim var o da şu hiçbir şeyin garantisi yokken benzer durumlar başıma geldiğinde yardım isteğinde bulunabilmek.Çünkü çok inandığım bir şey vardır:” Kendine yapılmasını istemediğin bir şeyi başkasına yapma”

Editör: Haber Merkezi