Hiçbir 23 Nisan bence o kadar da şen değil…

Çocuk gelin Elif, çöp toplayan Mehmet, taş atan Azad, tacize uğrayan Ayşe… Nice şen 23 Nisanlara çocuklar!

96. yılını kutladığımız Ulusal Egemenlik ve Çocuk Bayramı’nı bir işçi gözüyle sizler için değerlendirmek istiyorum bugün! Ulusal Egemenlik ve Çocuk bayramı, çocuklara kendi kendilerini yönetecek bir düzenin emanet edilmesini kutlamaktır! Peki bu kıymetli emanetin çocuklarımızca bu bilinçle kutlanıldığını düşünüyor musunuz?

Devlet büyüklerinin koltuklarına oturtmak mıdır çocukları ya da başka ülkelerden çocukları ülkemize getirtip haydi kaynaşın, demek midir kutlama?

Hele TRT çocuk şenliğindeki şatafatlı konserler midir çocuk bayramı?

Yoksa 18 yaş altı milyonlarca çocuğun sorunlarını özgürce konuşabilmek midir? Değişen dünyayı, kentleşmeyi, iletişimi, interneti; aile sorunlarını, birçok toplumsal problemlerimizi, fakirliği, eğitimi… onların gözüyle değerlendirmemiz gerekmez mi bugün?

Palyaçolarla eğlendirdiğimiz çocuklar kadar hapishanlerde yatan çocuk mahkumları da anlasak bu 23 Nisan’da? Her geçen yıl dünyada çocuk mahkumları olan ülkeler arasında birinci sıralara yerleştiğimizi konuşsak? Dilendirdiğimiz çocuklarımızı, çöp toplayan çocuklarımızı, çocuk işçilerimizi anlatsak? Yetimhanelerdeki çocuklarımızın yalnızlığını paylaşsak? Taş atan çocuklarımızı ve onların içindeki öfkeyi anlasak?

Unutmamalı ki yukarıda bahsettiğim sorunlar bugün 23 Nisan’da konuşulmalı! Aslında yaşadığımız ve bizleri üzen tüm olayların başında geçmiş yatıyor. Herkes bir ara çocuktu. O çocuklar büyüdüler ve sokakta kavga ettiler, eve geldiler eşlerini çocuklarını dövdüler, öldürdüler.

Birileri bizlere toplum olarak mutlu olmayı öğretemediler! Bir gün toplumu mutlu edeceğiz, diyerek iktidara geldiler. Mecliste kavga ettiler, demokrasiyi hiçe saydılar; bir çocuğun gözüyle dünyaya bakamadılar!

Ama onlar da geçmişte çocuktular. O zaman sorun ve çözümü neydi? Size tavsiyem çocukluğunuza inin hanımlar, beyler! Çünkü bu dünya ancak mutlu çocukların ellerinde güzelleşebilir. Çocuk gelinlerin, taş atan, çöp toplayan, dilenen çocukların hayatlarını acılarla yoğurduğumuz, bugünde ne yazık ki, bugün 23 Nisan, hiç de neşe dolmuyor insan !